Skip to main content

Opel Manta


Eigenlijk weet ik niet meer wat ik eind jaren zestig precies van de Opel Manta vond. Een beetje ordi, geloof ik. Maar als ik er nu op terugkijk was het een geweldige marketingstunt om een hele sportieve auto te ontwikkelen voor de burgerman, tegen een hele prettige prijs.  

De Ford Mustang was daarmee al gestart in Amerika en in 1969 introduceerde Ford Europe de Capri volgens hetzelfde principe, gevolgd door Opel met de Manta. Basis was de Opel Ascona met een hele sportieve vormgeving. Zó slim en zó fraai. En dat laatste in de vorm van een zwaardvis. 

Ik zou hem nu wel graag willen hebben, want hij zag er echt opvallend goed uit met zijn slanke lijnen, lange neus en korte kont, maar blijkbaar had ik toen mijn bedenkingen. Regelmatig zat ik achter het stuur van een Manta in de showroom van de Haagse Opel-dealer Riva in de Torenstraat, tegenover Florencia, die legendarische Italiaanse ijstent. 

Tja, de Opel Manta is ook nu nog een genot om naar te kijken, zelfs met wieldoppen er onder. Wat interieur betreft was het regelrecht overgenomen uit de Opel Ascona. Niks mis mee, maar ook niks sportiefs aan. En als ik nu na al die jaren de folder weer eens bekijk, zie ik een rode, super elegant gelijnde auto met een mooie lage en platte neus, strak gelijnde zijkant met een fraaie raampartij en een korte slanke achterkant.

Heel fraai vind ik nog steeds het subtiele chroomwerk rond de ramen, de grille, de omlijsting boven de wielen en de onderkant, met glanzende wieldoppen en een extra chroomrand rond de velgen. Heel mooi! Opel promootte in die tijd vooral Manta’s sportieve aspecten, maar echt sportief was deze auto nu net niet, gezien zijn rijgedrag met Ascona-motoren en te veel overhang voor en achter. Grappig, de tekst in de folder: ‘Om van een echte sportieve wagen te kunnen genieten, hoeft u geen vrijgezel te zijn [het mag natuurlijk wel]’. Ik denk dat de Manta meer gekocht werd door boekhouders in hun ‘midlifecrisis’, maar dat terzijde. Het was hoe dan ook een erg mooie, sportief ogende en vooral betaalbare auto, gebaseerd op een gegarandeerde degelijkheid van Opel. 

Onbegrijpelijk voor mij was het feit dat Opel begin jaren tachtig de Manta een facelift gaf, waardoor het elegante zwaardvismodel tot iets spuuglelijks werd omgetoverd. On-be-grij-pe-lijk! Bovengenoemde lijn was er uit. Het chroom was verdwenen. Rechthoekige koplampen. Lompe grille, bestaande uit vier langwerpige gleuven, met een plakplaatje als logo op de motor-kap. Afgrijselijke wieldoppen. Een even afgrijselijk interieur met een onooglijk ontworpen stuur. 

Alles moest zogenaamd sportief ogen en als ik zo het interieur bekijk in de folder van de Manta Gsi is het een gruwel voor de ogen. Zo smakeloos. Deze, naar mijn idee domme, facelift luidde dan ook het eind in van dit model, want niet lang daarna is de Manta uit productie genomen. Een fase die we maar snel moeten vergeten. We kunnen beter met veel warmte terugdenken aan de oer-Manta. De Opel Manta, een icoon uit de jaren zeventig en terecht.


Details

  • Schrijver

    John Vroom
  • E-mail

    Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
  • Fotobijschrift

    Opel Manta
  • Editie

    12-2021

Meest gelezen artikelen